فاطمه ناصری؛ فاطمه شهامت ده سرخ
چکیده
کارآفرینی یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر ایجاد فرصت‌های شغلی و رشد اقتصادی به شمار می‌رود. خودکارآمدی کارآفرینانه به معنای باور به توانایی خود برای انجام کارهای نوآورانه و اثربخشی مهارتها در راستای راه‌اندازی کسب و کار یکی از مهمترین ابعاد مؤثر در رفتار کارآفرینانه است. نظر به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ...
بیشتر
کارآفرینی یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر ایجاد فرصت‌های شغلی و رشد اقتصادی به شمار می‌رود. خودکارآمدی کارآفرینانه به معنای باور به توانایی خود برای انجام کارهای نوآورانه و اثربخشی مهارتها در راستای راه‌اندازی کسب و کار یکی از مهمترین ابعاد مؤثر در رفتار کارآفرینانه است. نظر به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عدم تحمل بلاتکلیفی با خودکارآمدی کارآفرینانه با نقش میانجی خلاقیت هیجانی انجام شد. طرح این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را هنرجویان هنرستان‌های شهر مشهد در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، نمونه‌ای به حجم 300 نفر انتخاب شد. جهت گردآوری دادهها نیز از پرسش‌نامه خودکارآمدی کارآفرینانه دی نابل و همکاران (1999)، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS) فریستون و همکاران (1994) و پرسش‌نامه خلاقیت هیجانی آوریل و توماس نولز (1991) استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین عدم تحمل بلاتکلیفی و خودکارآمدی کارآفرینانه رابطه منفی و معنی‌دار، بین عدم تحمل بلاتکلیفی و خلاقیت هیجانی رابطه منفی و معنی‌دار و بین خلاقیت هیجانی و خودکارآمدی کارآفرینانه رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد. همچنین بر‌اساس نتایج حاصل از مدل تحلیل مسیر، خلاقیت هیجانی توانسته است نقش میانجی معنیداری برای عدم تحمل بلاتکلیفی و خودکارآمدی کارآفرینانه ایفا کند. درواقع یافته‌ها حاکی از آن بود که عدم تحمل بلاتکلیفی اثر مستقیمی بر خودکارآمدی کارآفرینانه نداشته و تنها اثر غیرمستقیم بر آن دارد؛ به این صورت که عدم تحمل بلاتکلیفی با تأثیرگذاری بر خلاقیت هیجانی منجر‌به افزایش خودکارآمدی کارآفرینانه میشود. به عبارتی افراد با خلاقیت هیجانی بالاتر، باور خودکارآمدی بیشتری دارند و این امر موجب میشود فرد نسبت به چالش‌هایی که به‌ویژه ممکن است در مراحل اولیه توسعه کسب و کار با آن‌ها روبه‌رو شود، به‌طور مؤثرتری واکنش نشان دهد.
